Δεν είναι το μήλο. Είναι η μηλιά

44 ιστορίες που ξεκίνησαν στο κινητό και ολοκληρώθηκαν στο χαρτί. Ποια μπορεί να είναι η διαδρομή μιας ιστορίας; Και ποιος ο συγγραφέας της; Ξεκινάμε να γράφουμε λέξεις που τις βάζουμε στη σειρά, που τις τοποθετούμε στη σκέψη μας και αποκτούν αρχή, μέση και τέλος. Όλες ξεκινούν από τη… μιλιά, τη φυσική μας ικανότητα να πούμε μια ιστορία.
Αυτές τις ιστορίες τοποθέτησε ο Γιάννης Μυλόπουλος σε ένα βιβλίο.
Όλοι μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ιστορία. Πάντα υπάρχει μια αφετηρία. Μια αρχή. Μια λέξη. Μια σκέψη που μπορεί να σημειώσουμε στο κινητό για να μην την ξεχάσουμε και αν είμαστε τυχεροί να την συνεχίσουμε και να γεμίσουμε το χαρτί με λέξεις, με κείμενο, με ιστορίες. Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα στα όνειρα. Αλλά και οι ξένοι. Κι αυτό γιατί όταν τα βιώνουμε, έχουμε το ελεύθερο να τα ερμηνεύσουμε ως τυχαία γεγονότα από ανεκπλήρωτες προσδοκίες ανάμεσα σε υπαγορευμένες ιστορίες συναισθημάτων και αθέατες συνέχειες. Σαράντα τέσσερις φανταστικές ιστορίες με ένα κοινό σημείο επαφής: Την έμπνευση. Ένα ερέθισμα αποτύπωσης στο κινητό τηλέφωνο και η επέκταση της σκέψης σε αφηγηματικό όνειρο. Αυτό ήταν! Η απλή σημείωση στο κινητό εξελίχθηκε σε μεταφορά πλοκής σαράντα τεσσάρων χαρακτήρων από τον αστικό πολιτισμό της σύγχρονης καθημερινότητας. Σκέψεις γλυκές λίγο πριν την καληνύχτα. Είναι η μιλιά τελικά αυτή που φωνάζει δυνατά στα πλήκτρα. Ή μήπως το Μήλο. Αυτό που αν και απαγορευμένο θα μας οδηγήσει στην κατάληξη της ιστορίας;
Ο Γιάννης Μυλόπουλος στο πρώτο του ολοκληρωμένο βιβλίο creative short story writing, ή αλλιώς στο πρώτο βιβλίο μικρών ιστοριών, δικών του ιστοριών και ονείρων που μοιράζεται με τους χαρακτήρες του και μαζί μας, δίνει την απάντηση. Δεν είναι το Μήλο, είναι η Μιλιά… Όπως εξηγεί ο ίδιος «Το πιο γλυκό μήλο είναι αυτό της καρδιάς. Εκείνο που όταν γράφεις, το καλλιεργείς, ενώ παράλληλα το δοκιμάζουν άλλοι γιατί έχουν ανάγκη να το διαβάσουν και να ταυτιστούν μαζί του. Κάποιοι το ονομάζουν ανακούφιση. Οι ήρωες των φίλων μου το λένε μιλιά. Εσύ;»